زمان تقریبی مطالعه: 4 دقیقه«تنها علت ناخشنودی انسان در آن است که نمی‌داند چگونه در اتاقش آرام بگیرد.» (پاسکال، تفکرات، ص 136)
دوستان و همراهان عزیز،
می‌دانیم سالی که گذشت سال آسانی برای ما و ایران عزیزمان نبود. هنوز از تندباد حوادث کمر راست نکرده بودیم که ویروس کرونا ترس و نگرانی را به خانه‌هایمان آورد.
می‌دانیم… ما هم برای سفرهای نوروزی و دید و بازدیدها برنامه‌ریزی کرده بودیم تا بتوانیم حالمان را بهتر کنیم و سال جدید را با انرژی و انگیزه‌ی بالاتری شروع کنیم.
اما به این فکر کنید که در فاصله‌ی هر شکست و موفقیتی شکافی است که هیچ‌وقت خالی از اضطراب و رنج و ملال نیست. ما رنج می‌کشیم، چون آرزوهای ما نمی‌توانند به صورت خودجوش بر ما ظاهر شوند و ما را از شادی و آرامش پایان‌ناپذیری سرشار کنند!
رسیدن به آرزوها یا موفقیتی که انتظارش را می‌کشیم راهی ندارد، جز گذر از سختی‌هایی که گاه از اراده‌ی و اختیار ما خارج هستند و ما راهی نداریم جز پذیرششان. اما این پذیرش نباید با منفعل بودن اشتباه گرفته شود. در این روزها هم فعالانه‌ترین کاری که می‌توانیم برای پیشگیری از شیوع ویروس کرونا انجام بدهیم این است که در خانه بمانیم.
درست است که اپیدمیِ ویروس کرونا بیش از حد تصورمان برای همه‌ی دنیا شوکه‌کننده، دردناک و اضطراب‌آور بوده، اما خوب است یادمان بیاوریم که ما، در سرتاسر این کره‌ی خاکی، در این رنج تنها نیستیم و با کمک و همدلی و همکاریِ هم می‌توانیم ویروس کرونا را شکست بدهیم.
در خانه بمانیم!
اگر شما هم مثل ما، سلامتیِ تک‌تک افراد دور و نزدیکی که می‌شناسید، تک‌تک آدم‌هایی که هرکدام عزیزِ کسی هستند، برایتان مهم است، بیایید در خانه بمانیم!
اگر شما هم مثل ما دلتان برای بگو و بخند با همکارانتان، میزتان، حیاط شرکتتان و نهارهای دست‌جمعی‌تان تنگ شده، بیایید در خانه بمانیم!
اگر دلتان برای دستپخت مادرتان، خاطره تعریف‌کردن‌های پدرتان، سربه‌سر گذاشتن‌های خواهر و برادرتان تنگ شده، بیایید در خانه بمانیم!
اگر شما هم مثل ما دلتان با هر عددی که به سایت جهانی آمار کرونا اضافه می‌شود می‌لرزد و دیدن تعداد مرگ‌ومیرها دلتان را به درد می‌آورد، بیایید در خانه بمانیم!
اگر نگران پرستارها و پزشکان دلسوزی هستید که این روزها جانشان را گرفته‌اند کَف دستانشان و همّ و غمشان را گذاشته‌اند تا ما در سلامت و آرامش باشیم، بیایید در خانه بمانیم!
اگر به قدرت طبیعت ایمان دارید و باور دارید که فقط با کاربست شعور انسانی‌مان است که می‌توانیم از پسِ حوادث طبیعی بربیاییم، بیایید در خانه بمانیم!
اگر باور دارید که جان انسان‌ها باارزش‌ترین چیز است و بزرگ‌ترین سرمایه‌ی هر ملتی سرمایه‌ی انسانی آن است، بیایید به کمک هم، نگذاریم که به سادگی و با سهل‌انگاری این سرمایه را از دست بدهیم و در خانه بمانیم.
ما، خانواده‌ی پرند، دلتنگ یکدیگر و دل‌نگران شمایی هستیم که در تمام این سال‌ها در کنارمان بوده‌اید. برای همین هم صمیمانه از شما درخواست می‌کنیم که با ما به کمپین در خانه بمانیم بپیوندید.
در خانه ماندن آنقدرها هم ملال‌آور نیست!
ما به چند راهکار ساده هم فکر کردیم تا نشان بدهیم که در خانه ماندن آنقدرها هم که فکرش را می‌کنیم خسته‌کننده و ملال‌آور نیست. راستش، در عصر فناوری اطلاعات، واقعاً در خانه ماندن باید آخرین نگرانی و ناراحتی‌مان باشد!
اینترنت یکی از مواهبی است که نباید این روزها آن را دست‌کم بگیرید. اینترنت منبع لایزالی از هر آنچه را که بخواهیم، به رایگان در اختیارمان می‌گذارد. واقعاً تا حالا به این فکر کرده‌اید که در کدام دوره از تاریخ، آدم‌ها می‌توانسته‌اند تا این حد از امکانات آموزشی رایگان برخوردار باشند؟! پس به این فکر کنید که از دستورپخت غذاهای خوشمزه، تا آموزش انواع زبان‌های دنیا، تا دیدن بزرگ‌ترین آثار هنری دنیا و … همه و همه به یُمن مدد اینترنت با یک کلیک در دسترس شماست. اما، جز این، پیشنهادهای دیگری هم برایتان داریم:
- اگر در ماه‌های پایانی سال 98 بیش از آن درگیر بوده‌اید که بتوانید به برنامه و اهدافتان در سال 99 فکر کنید، حالا وقتش است که قلم و کاغذ را بردارید و با خیال راحت بنشینید زیر نور آفتابی که افتاده روی مبل گوشه‌ی اتاق و از اهداف و آرزوهایتان برای سال جدید بنویسید.
- کیسه‌های مشمای پر از کتابی را که از نمایشگاه کتاب 98 با خودتان به خانه آوردید یادتان هست؟ می‌دانید چند تایشان را هنوز نخوانده‌اید؟ خب… الآن بهترین فرصت است.
- این روزها همه‌مان دستِ‌کم یک دوست یا قوم و خویشی داریم که آن سر دنیا، دریاها با ما فاصله دارند و در این روزهای نوروزی، مثل ما تنها هستند. پیشنهاد می‌کنیم به جای تلفن زدن، یک صفحه‌ی سفید روی مانیتورتان باز کنید و برایشان نامه‌ای بنویسید! در عصر تلگرام و اینستاگرام و پیام‌های چندکلمه‌ای و شکلک‌های بی‌حس‌وحال، هیچ‌چیز به اندازه‌ی نوشتن یک نامه برای یک دوست حال آدم را جا نمی‌آورد. می‌دانید که… بعضی حرف‌ها را فقط تو نامه‌ها می‌شود نوشت!
- همیشه فهرست سریال‌ها و فیلم‌های خوب را دنبال می‌کردید، اما فرصتی برای دیدنشان نداشتید؟ خب، منتظر چه هستید؟! تلویزیون را روشن و چراغ‌ها را خاموش کنید و خودتان را بسپرید به قصه‌ی آدم‌های فیلم.
- اگر در گوگل جست‌وجو کنید، فهرست بلندبالایی از بازی‌های ساده‌ی خانگی پیدا می‌کنید که می‌تواند چندساعتی هم فکرتان را مشغول و از اخبار دورتان کند و هم کودک درونتان را سرحال بیاورد.
- خیلی از ماها همیشه برای رفتن به باشگاه تنبلی می‌کنیم و گرچه می‌بینیم که بدنمان خشک و آسیب‌پذیر شده، اما هر بار با خودمان می‌گوییم از شنبه! خیلی‌هامان هم که اهل ورزش هستیم ناراحتیم که باشگاه‌ها تعطیل شده‌اند. پس، بد نیست سری به یوتیوب بزنید، از آموزش یوگا و ایروبیک تا هر ورزش و تمرینی که فکرش را بکنید آنجا هست. با بهترین مربیان، رایگان، از مبتدی تا پیشرفته!
اینها چیزهایی بودند که به ذهن ما رسیدند، مطمئناً شما می‌توانید خلاقانه‌تر عمل کنید. فقط یادتان نرود ما را هم در ایده‌های شگفت‌آور و هیجان‌انگیزتان شریک کنید.
در آخر، شستن مرتب دست‌ها و رعایت اصول بهداشتی‌ای که این روزها همه‌جا صحبتش هست را فراموش نکنید. ضمناً به هم قول بدهیم که هیچ اخباری را تا زمانی که از صحت و اعتبارش مطمئن نشدیم منتشر نکنیم! در این روزها بدترین کارِ ممکن دامن زدن به ترس و اضطراب عمومی است. بیایید با بالا بردن آگاهی عمومی، این زنجیره‌ی معیوب انتشار اخبار غیرموثق را قطع کنیم.
یادتان باشد بهار از پشت پنجره هم پیداست. بهار در چشمان امیدوار ما و شماست. با امید در خانه بمانیم.
سال 99 مبارک.
